Γαστρονομικός πολιτισμός ως όχημα ανάπτυξης

Οι νέες τάσεις που διαφαίνονται, φανερώνουν μια στροφή από το μαζικό, απρόσωπο και παθητικό τουρισμό προς έναν τουρισμό επιλεκτικό, με σεβασμό στον τοπικό πολιτισμό και το περιβάλλον, αναζητώντας πλέον ψυχαγωγικές - πολιτιστικές δραστηριότητες και γαστρονομικές απολαύσεις. Η εξέλιξη αυτή δεν επηρεάζει καθόλου τον οργανωμένο τουρισμό, αλλά αναμένεται να συμβάλλει στην ποιοτική βελτίωση του.

Η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, θα διαφοροποιήσει σταδιακά τους επισκέπτες και θα έχει τα ανάλογα θετικά οικονομικά αποτελέσματα σε όλες τις βαθμίδες παραγωγής - μεταποίησης και διάθεσης του προϊόντος. Η Κρήτη, με την πληθώρα των επισκεπτών, μπορεί να αναπτύξει ένα μεγάλο κεφάλαιο της οικονομίας σε όλες τις εποχές του χρόνου, αναπτύσσοντας την τέχνη της γαστρονομίας. Η Ελλάδα και η Κρήτη ειδικότερα, έχει μια γαστρονομική ιστορία από την αρχαιότητα με τα ξακουστά συμπόσια, τη χλιδή των γευμάτων, αλλά και την σταθερά λιτή και απλή κουζίνα της, που προτάθηκε από τους γιατρούς του αρχαίου κόσμου σαν την πιο υγιεινή, κάνοντας χρήση του ελαιολάδου, κριθαριού, χόρτων, όσπριων, αρωματικών βοτάνων και κρασιού. Με αυτό το είδος της διατροφής έκαναν ταυτόχρονα προληπτική ιατρική και απολάμβαναν τη ζωή.

Είναι γνωστή η μελέτη των επτά χωρών του Άνσελ Κέιζ και του Σέργε Ρενώ, ως επίσης της Άρτεμης Σινοπούλου και του Ζων Ρομπόν που χαρακτηρίζουν ¨σωτηρία¨, τη δίαιτα που βασίζεται στην Κρητική διατροφή έχοντας κληρονομήσει ένα άυλο πλούτο που λέγεται Κρητική διατροφή. Σε εμάς μεταβιβάζεται η υποχρέωση και η ευθύνη της μεταλαμπάδευσης και διαφήμισης της Κρητικής γαστρονομίας σαν μια γαστρονομική συνήθεια που μας χαρίζει υγεία και ευεξία, αλλά παράλληλα συνδέεται άμεσα με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής και τον τριτογενή τομέα διάθεσης των προϊόντων, χρησιμοποιώντας σαν αιχμή του δόρατος το πολύ γνωστό σε όλους ελαιόλαδο, τα μοναδικά τυροκομικά μας προϊόντα, την καλλιέργεια δια μέσου ορισμένων βιοκαλλιεργητών, των τοπικών σπόρων, το μοναδικής ποικιλίας ντόπιας ράτσας αρνιού που δεν υπερβαίνει τα 13-14 κιλά και που είναι μαθημένο τώρα και αιώνες να ζει στις κακοτράχηλες μαδάρες ή τις ανυπότακτες και σκληροτράχηλες αίγες μας με τα ερίφια τους, τα οποία δεν συγκρίνονται στη νοστιμιά με άλλης ποικιλίας ζώα.

Ποιος μπορεί να συγκρίνει το αλάτι, το πιο απλό προϊόν που όλοι μας χρησιμοποιούμε, αλλά κάποιοι απολαμβάνουν τον ανθό του αλατιού που είναι πλούσιο σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία, δίνοντας μας μια υπέροχη νοστιμιά και ειδικότερα στις σαλάτες. Επίσης τα αρωματικά βότανα, όπως θυμάρι, θρούμπη, φασκόμηλο, δίκταμο, ρίγανη τα οποία όπου και να τα χρησιμοποιήσουμε μας δίνουν μια υπέροχη νότα νοστιμιάς στο πιάτο μας, τα περιζήτητα παξιμάδια μας, όπως επίσης και η τσικουδιά μας – μόνο που θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πώς να την ονομάζουμε τσικουδιά ή ρακί. Είναι γνωστή η επιτυχία Κρητικής εταιρείας αλλαντικών που για πρώτη φορά χρησιμοποίησε ελαιόλαδο, όπως επίσης μερικές εταιρείες τροφίμων παρασκευάζουν διάφορα εδέσματα αυστηρά με χρήση ντόπιων προϊόντων. Νομίζω ότι είναι καιρός τα εστιατόρια και γενικότερα οι χώροι μαζικής εστίασης να ενσωματώσουν στις κουζίνες τους τα παραδοσιακά προϊόντα τα οποία χαρακτηρίζονται μοναδικά και τα οποία είναι λουσμένα στο φως του ήλιου και έχουν αντέξει τη μανία του Αιόλου και την αλμύρα της θάλασσας.

Με όλα αυτά τα θετικά στοιχεία για μας είναι πολύ εύκολο να αναπτύξουμε τον γαστρονομικό τουρισμό σαν ένα κεφάλαιο ανάδειξης του μακραίωνου πολιτισμού μας, ενίσχυση της υγείας του καταναλωτή δια μέσου της κρητικής διατροφής, την ανάδειξη των τοπικών πρώτων υλών που με την φαντασία των μαγείρων μας μπορούν να δημιουργηθούν μεγαλειώδη πιάτα εξαιρετικής νοστιμιάς και να γίνουν σημεία αναφοράς για τα απλά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν και για την εκλεπτυσμένη γευστική παρουσίαση τους.

Όταν οι Γάλλοι κάνουν τουρνέ ενημέρωσης για το γαλλικό μοσχαρίσιο κρέας και μεθόδους διάθεσης τους, όταν οι πολυεθνικές κάνουν συνεχή σεμινάρια για να ενημερώνουν τους μάγειρες για τα καινούργια προϊόντα που παράγουν και εφαρμογές αυτών, εμείς τι αντιπροτάσουμε? Μήπως πρέπει να δημιουργηθεί ένας φορέας που θα έχει σαν στόχο τη συνεχή επιμόρφωση των στελεχών που απασχολούνται στο χώρο της εστίασης, στη χρήση των τοπικών πρώτων υλών, που όσο παράξενο και αν σας φαίνεται η Κρητική κουζίνα είναι λυτή και δωρική και δεν χρειάζεται πολλά μπαχαρικά, ούτε καυτερά που να σκεπάζει τη νοστιμιά της πρώτης ύλης . Όλοι μας έχουμε δοκιμάσει το σφακιανό τσιγαριστό που για το μαγείρεμα του χρειάζεται μόνο ελαιόλαδο, το κρέας και λίγο αλάτι, τίποτα άλλο.


Και όπως λέει ένα γνωμικό:

Η ανάγκη δημιουργεί αρετή


Γιάννης Αποστολάκης

Chef M.A .I.X