Στα συμπόσια των προγενέστερων μας που διαβίωναν στις περιοχές που ζούμε εμείς σήμερα, οι συνδαιτυμόνες απολάμβαναν τους καρπούς της γης και οι ουρανίσκοι τους έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας, καθώς ζούσαν με λιγότερο άγχος και απολάμβαναν την νοστιμιά των προϊόντων του τόπου τους, με περισσότερη αγάπη για τον άνθρωπο και τις αξίες του. Από τα πανάρχαια χρόνια, στην Κρήτη και ειδικότερα στο νομό Χανίων, φύεται αυτοφυές μια ποικιλία που έχει τα χαρακτηριστικά της τρούφας, η οποία στερείται της πληθώρας των αρωμάτων που χαρακτηρίζουν τις γνωστές με αυτούς που ασχολούνται με τη γαστρονομία - τρούφα.
Ας μη ξεχνάμε ότι οι γείτονες μας, που ασχολούνται με τη συλλογή της, εκπαιδεύουν ειδικά σκυλιά και γουρούνια, καθώς βρίσκουν την τρούφα σε βαθύς 20 -25 εκ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Αντιθέτως, οι ντόπιοι τη βρίσκουν όταν αναδύεται ελάχιστα από το έδαφος, καθώς όταν αναδειχθεί πλήρως, σκάει και διαλύεται. Ίσως και να είναι η αιτία που στερείται της πληθώρας των αρωμάτων για την οποία διακρίνεται η φημισμένη τρούφα των γειτόνων μας.
Γευστικά, η ντόπια τρούφα – ύδνων – χαβιαρόφουσκα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα φυσικό βιολογικό προϊόν και μη καλλιεργήσιμο, σαν αυτοφυή ποικιλία μανιταριού που χαρακτηρίζεται από γευστική δύναμη πολυβιταμινών ακαθόριστης σύνθεσης, προκαλώντας μια γαστρονομική ηδονή στον ουρανίσκο μας, καθώς αποζητά την ευχαρίστηση με την κατανάλωση του. Επίσης, μια μικρή ποσότητα 50 – 70 γ., μας καλύπτει πλήρως, καθώς δεν μπορούμε να καταναλώσουμε υπερβολική ποσότητα λόγω της κρεάτινης γεύσης του.
Σε σχέση με αυτό το είδος τρούφας, μπορούμε να παρασκευάσουμε διάφορα εδέσματα, όπως ριζότο, κριθαρωτό, σε μια σάλτσα για μακαρόνια ή μερικές ωμές νιφάδες τρούφας σε μια υπέροχη πράσινη σαλάτα βιολογικής καλλιέργειας.
Γιάννης Αποστολάκης,
Chef ΜΑΙΧ &
Μέλος του Δ.Σ της Λέσχης Κρητικής Γαστρονομίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου